AdviesgesprekHKB Persoonlijk – Willem de Leeuw, Lion Event Support
Bij HKB Oirschot delen we de verhalen van onze ondernemers in onze serie ‘HKB Persoonlijk’. Persoonlijke en echte ondernemersverhalen. Door middel van een uitgebreid interview komen we erachter wat de echte drijfveren achter het ondernemerschap van onze opdrachtgever zijn. Want voor wie doen ze het, en waarom? En hoe zien zij de toekomst voor zich? Zoveel mensen, zoveel verhalen. Maar één ding hebben ze allemaal gemeen: ze durven kansen te zien én te nemen.
Deze editie ‘HKB Persoonlijk’ gaat over Willem de Leeuw. Vanaf 2006 trotse eigenaar van Lion Event Support. Een technisch en facilitair productiebureau van grootschalige evenementen, zowel corporate als publiek. Een sector die bijzonder hard is geraakt door de coronacrisis. Willem heeft echter nog géén dag bij de pakken neergezeten en maakt zich klaar voor de toekomst van Lion Event Support ná de coronacrisis: die ziet er namelijk bijzonder rooskleurig uit.
Willem, in wat voor omgeving ben je opgegroeid?
‘Ik kom uit een warm en fijn gezin van vijf. Samen met mijn ouders en twee zussen, waarvan één met het syndroom van Down, woonde ik in Vught. We hadden een ondernemend gezin. Mijn vader heeft altijd bouwbedrijven gehad, totdat de crisis eind jaren zeventig om de hoek kwam kijken. De grote, particuliere villa’s die mijn vader bouwde, waren ineens niet meer in trek. Toen is hij een bouwkundig adviesbureau gestart, welke hij tot een paar jaar terug met heel veel plezier heeft gerund.’
Wat voor kind was jij vroeger?
‘Dat is al even geleden. Ik was vooral een heel actief kind. Ik was veel weg en veel buiten, altijd bezig met brommers, sporten…als het maar geen studeren was. Daar vond ik niet zoveel aan, en heb ik dus ook niet gedaan. Overigens ben ik volgens mij geen vervelende puber geweest.’
Als je niet bent gaan studeren, ben je dan direct aan het werk gegaan?
‘Ja, ik ben ooit gestart als stukadoor. Vervolgens werd ik aangetrokken tot het avontuur, en ben ik gaan werken op een booreiland. Drie weken thuis, drie weken op het booreiland. Dat was een ontzettend gave tijd, maar op een bepaald moment had ik er genoeg van. Toen ben ik een café begonnen: iets totaal anders, maar dat was toen waar ik zin in had. Het leuk me leuk, dus ik deed het ook gewoon. Na een jaar of drie viel de hectiek van een café me toch ontzettend tegen, en ben ik een eigen stukadoorsbedrijf begonnen. Ik was eigenlijk vooral klaar met de negativiteit van sommige gasten in de horeca: dat paste niet bij mij. Ik wil alleen maar mensen blij maken, maar daar was altijd wel iets niet goed. Géén compliment als het fantastisch was, alleen een sneer als er iets niet perfect was. Het klinkt misschien raar, maar toen ik werkte als stukadoor was dat juist volledig andersom. Mensen waren altijd dolgelukkig als je was geweest. Dat gaf mij veel meer voldoening.’
Dat zijn nogal wat carrièreswitches. Hoe ben je dan ooit in de evenementenbranche terecht gekomen?
‘Toen ik een jaar of 30 was, kreeg ik een vorm van reuma waardoor ik gedwongen werd om te stoppen met stukadoren. In mijn vrije tijd speelde ik toen al in verschillende bandjes, waardoor ik in aanraking kwam met de evenementenbranche. Eén bedrijf die ons bandje zo nu en dan inhuurde, was destijds op zoek naar een nieuwe medewerker. Zo ben ik een jaar of twee op de artiesten- en productieafdeling bij een platenlabel/concertenorganisatie gaan werken. Van daaruit ben ik Lion Event Support begonnen, en datzelfde werk doe ik nu eigenlijk nog steeds: het organiseren van concerten en evenementen.’
Is bij dit platenlabel/concertenorganisatie jouw enthousiasme voor deze branche ook echt ontstaan?
‘Absoluut. Ik heb daar heel veel geleerd. Bovendien hebben ze me echt de kans gegeven om me te bewijzen: ik kwam natuurlijk, als stukadoor zijnde, uit een totaal andere wereld. Ondanks dat het ontzettend leerzaam was, liep ik er op een gegeven moment toch tegenaan dat er geen doorgroeimogelijkheden waren voor mij. Daarom ben ik voor mezelf begonnen.’
Je vertelt het alsof het heel makkelijk is: je bent stukadoor, en begint vervolgens een stukadoorsbedrijf. Het lijkt je leuk om een café te hebben, en je begint een café. Vervolgens start je een evenementenbureau, alsof het niks is. Toch zou daar niet iedereen voor kiezen.
‘Klopt. Maar dát is wat ik leuk vind, dat is waar ik energie van krijg. En wie weet, als ik nooit reuma had gekregen, was ik nog steeds stukadoor geweest. Maar ik werd gedwongen om een andere keuze te maken. En die heeft heel goed uitgepakt.’
Waarom heeft dat zo goed uitgepakt, denk je?
‘Ik ben een ontzettend positief persoon. Ik ga nooit bij de pakken neerzitten. Natuurlijk zijn er tegenslagen, en dan mag je best even zitten mokken, maar daarna moet je jezelf wel snel herpakken. En daar ben ik best wel goed in, al zeg ik het zelf.’
Dat denk ik ook, neem de huidige coronacrisis bijvoorbeeld. Heb je snel de knop kunnen omzetten toen bleek dat alle evenementen uit 2020 konden worden afgeschreven?
‘Eigenlijk wel. In maart keken we al naar een uitzichtloze situatie. Er was totaal geen perspectief, eigenlijk nog steeds niet. Er is nog steeds niemand die zegt: 1 januari 2021, of, voor mijn part 1 januari 2022, dan gaan we écht weer aan de slag. Daarom is het continu zoeken geweest, en was er in de zomer wat hoop om toch kleinschalige evenementen te kunnen organiseren, al vervloog die hoop ook weer heel snel. Ik ben echter ontzettend blij met de financiële steun vanuit de overheid. Die is ongekend goed. Als die er niet was, dan had ik zeker wel slapeloze nachten gehad en waren de zorgen een stuk groter geweest, dan wat ze nu zijn. Wel vond ik het ontzettend jammer dat, toen we net een jaar serieus aan de slag waren met Jack Kroon, de groei gedwongen werd stopgezet door deze crisis. Op 1 maart namen we ons vierde personeelslid aan, en die kon helaas 13 maart weer vertrekken. In die zin zijn we eigenlijk terug bij af, maar dat neemt niet weg dat ik hier ook weer ontzettend veel van heb geleerd.’
Hoe kan het dat je zelfs deze situatie positief kan bekijken?
‘Je bent toch machteloos. Voor mij gaf dat op een of andere manier ook wel rust: het ligt niet aan mij. Het ligt niet aan mismanagement, geld over de balk smijten, de verkeerde mensen aannemen, je werk niet goed doen, nee, het gebeurt buiten mijn schuld om. Daarbij: er zijn zoveel ergere dingen. Ik kan goed relativeren. Als ik naar het journaal kijk en ik zie vluchtelingen aankomen op een bootje in Griekenland dan denk ik: waar heb ik het over. Ik mag echt nergens over zeuren.’
Zie je in 2021 een beter jaar voor je?
‘Ook door 2021 heb ik een hele dikke, vette streep gezet, wat betreft opdrachten voor Lion Event Support. Wat ik wél ga doen, is zorgen dat we overeind blijven, en áán mijn bedrijf werken. Ik maak me echter geen illusies dat we op korte termijn weer grootschalige evenementen mogen gaan organiseren, want dat zit er gewoon echt nog niet in. De coronacrisis is eindig, maar niet volgend jaar. Dat heb ik me gelukkig snel kunnen beseffen en een plekje kunnen geven. Daarom ben ik gaan nadenken over andere, nieuwe businessideeën: daar krijg ik energie van. Op dit moment ben ik druk bezig om een businessplan te maken voor, wat ik zie als, een fantastisch gat in de markt. Hier moet nog een hoop voor worden uitgewerkt en uitgezocht, maar daar heb ik nu gelukkig óók de tijd voor. Er zijn dus ook nog positieve dingen aan die hele coronacrisis!’
Wat goed dat je hier je energie voor in kunt zetten. Zie je dit nieuwe idee al helemaal voor je?
‘Ik denk dat het een ontzettend goed idee is. Later bleek echter dat er toch nog wel wat haken en ogen waren, waar ik niet over had nagedacht. Dat ben ik nu dus aan het uitwerken. Ik ben vooral bezig met het vastleggen van mijn meerwaarde tegenover de klant en ten opzichte van de concurrentie. Op korte termijn wil ik dit idee echt gaan uitvoeren volgens de principes van de Lean Startup. Zo hoop ik steeds dichter bij een goede en sluitende businesscase te komen.’
Vond je het spannend om deze nieuwe stap te nemen?
‘Nee, ik krijg er juist heel veel energie van. Ik heb er veel vertrouwen in, al is er nog heel veel te doen.’
Waar komt die drive om te ondernemen bij jou vandaan, denk je?
‘Dat zal deels genetisch zijn bepaald. Mijn vader en opa waren beiden ook heel ondernemend. Loondienst past gewoon niet bij mij: ik ben bereid om ontzettend hard te werken als dat moet, maar ik wil ook mijn eigen tijd kunnen indelen. Toen de coronacrisis insloeg heb ik er geen halve seconde over nagedacht om in loondienst te gaan. Ik krijg juist energie van het ondernemen.’
Waar ben je het meest trots op?
‘Het feit dat ik altijd doorga en het positieve van iedere situatie kan inzien. Ik ben flexibel, laat me niet zomaar uit het veld slaan. Dat geldt eigenlijk voor alles wat ik doe. Ik heb geen nacht wakker gelegen van deze coronacrisis, ook al lag mijn bedrijf volledig plat. Ik zie nog zoveel nieuwe kansen.’
Denk je dat dat de belangrijkste eigenschap is voor een ondernemer, flexibiliteit?
‘Jazeker! Als ondernemer weet je gewoon niet wat er volgend jaar gaat gebeuren. Je moet stressbestendig, flexibel, en creatief zijn. Kansen durven en kunnen zien, en deze vervolgens durven te nemen. Toch zag ik mezelf eerst niet per se als een ondernemer, wat ook de reden is dat ik ooit met Jack in zee ben gegaan. Doordat ik mezelf zag als ‘iemand die goed is in zijn vak en toevallig voor zichzelf werkt’, kwam ik nooit in de rol van ondernemer. Dat moest ik loslaten. Ik moest mijn kernwaarden overbrengen in de organisatie, en vervolgens mijn medewerkers vertrouwen dat zij het werk net zo goed konden doen. Hierdoor kreeg ik de ruimte om echt te gaan ondernemen en dus te kunnen groeien. En dat heeft gewerkt: het maakt mijn klanten nu bijna niet meer uit of dat ik kom, of één van mijn medewerkers: Lion Event Support komt. Daar zijn we hard naar op weg en daar ben ik dan ook ontzettend trots op: dat geeft me steeds meer rust. Bij mij ging het echt om het stapje ondernemen, de organisatie los te durven laten. En dat klinkt allemaal heel makkelijk, maar als je dat niet van nature in je hebt, dan heb je daar een stukje hulp bij nodig. Dat is helemaal niet erg, je kunt niet overal goed in zijn. Maar het is wel nodig.’
Hoe zie je de toekomst voor je?
‘Ik hoop straks twee succesvolle bedrijven te hebben: mijn nieuwe idee hoop ik tot een echte organisatie te hebben uitgebouwd, en Lion Event Support draait dan nog steeds op volle toeren. Hopelijk heb ik dan de juiste mensen aan mijn bedrijven kunnen binden. Ik denk dat ik dan directeur ben van beide bedrijven, en weet zeker dat ik daar nog altijd een hoop energie uit zal kunnen halen.’
Als jij in de afgelopen 5 à 10 jaar naar jezelf terugkijkt, is er dan iets wat je anders zou hebben gedaan?
‘Op zakelijk gebied zou mijn tip zijn dat ik 6 jaar geleden al een adviseur aan me had moeten binden. Mijn ambitie is er altijd al geweest, maar ik stagneerde jarenlang, omdat ik zelf veel te veel ín mijn bedrijf bleef werken, in plaats van eraan. Heel lang wilde en durfde ik niet om hulp te vragen, maar nu zie ik dat je niet overal de beste in kunt zijn. Soms heb je een beetje hulp nodig, en moet je jezelf laten ondersteunen en adviseren om een stap verder te komen.’
Dank, Willem voor je openheid en verhaal. Ik ben heel benieuwd tot welke hoogtes jij Lion Event Support de komende jaren gaat brengen.
‘Ik ook. Ik ben ervan overtuigd dat, zodra deze corona ellende voorbij is, er zó ongelooflijk veel werk op ons af gaat komen. Daarom ga ik ervoor zorgen dat Lion Event Support tegen die tijd sterker dan ooit overeind staat. Als dit vijftien jaar geleden was gebeurd, toen ik nog geen klantenbestand of netwerk had, had ik wellicht minder vertrouwen gehad. Maar nu weet ik zeker, dat Lion Event Support dankzij een groot en loyaal klantenbestand en netwerk, die nu toevallig even zonder klussen zitten, straks op volle toeren gaat draaien. Die telefoon gaat rinkelen, en die stopt niet meer. Dat weet ik zeker. Ik kan niet wachten.’
Dit item van HKB Persoonlijk komt van HKB Oirschot, met dank aan Lion Event Support.
